Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011

ΥΠΟΠΤΟΣ ΣΙΩΠΗΣ



Άλλαξαν οι καιροί λένε και η βιομηχανία ονείρων κήρυξε πτώχευση

ακούστηκε στο ραδιόφωνο κ ξανακούστηκε

κήρυξαν είπαν στάση πληρωμών κ ελπίδα δεν υπάρχει πια να
ονειρευτούμε κ δεν υπάρχει διαφυγή

έκλεψαν την ζωή μας λέει κάποιοι ξενόφερτοι φωστήρες
άρχοντες του σκότους κ λύσσαξαν φτύνοντας σκοτάδια κ σιδερένιες φωτιές

κοιτάξτε τη πατρίδα μου
σπάζονται οι χάλκινες πέτρες στα γόνατα της , να την λυγίσουν θέλουν

μέσα στα σάπια κόμματα τους ,τις βρώμικες ανάσες
τη μουχλιασμένη πόλη κ τα φτηνά μισόλογα

πιο πέρα ,σκυμμένες ζωές, πουλημένα φρικιά με ατελείωτα προστάγματα σκορπίζονται τον φόβο στον αέρα
έξω φασίστες ταξικοί, ρουφιάνοι με κάλπικη ψυχή φτύνουν τα κάλπικα όνειρα τους


δίπλα ένα κομμάτι γκρίζος ουρανός ,κλείνει μεριές μεριές ερμητικά τις χαραμάδες πίσω μας κ συνεχώς αναδιπλώνεται
μελωδίες ξεσπούν άτακτες μέσα από απογευματινά δρομάκια κ όμορφες κίτρινες
πόρτες κ χάνονται σκορπίζοντας πληγές κ ξεχασμένα αρώματα

πιο πέρα η Ελλάδα πέφτει στους δρόμους κ ματώνεται Μέσα σε άθλιες συναλλαγές κ σκοτεινά υπόγεια δρομάκια σημάδια μιας ύποπτης φυγής

και εσύ τι έκανες εσύ, τι σ έχει απομείνει από εκείνη τη μικρή μαγεία ,την κρυφή σοφία σου που τώρα ξετσίπωτα πουλάς ,και την ψυχή σου μάταια πουλάς
ελπίζοντας στην εξουσία .
Εσύ σε περιόδους κρίσης ξοδεύτηκες πάλι την ζωή σου ανάμεσα σε ύποπτες ανάσες ,ειρωνικά χαμόγελα κ άθλιες συναινέσεις

ήσουν ύποπτος φυγής λένε αλλά ποτέ στα όνειρα δεν έφυγες
ήσουν μετρημένος βλέπεις κ
συνετός πολύ
ήσουν ύποπτος σιωπής


ζούμε την ιστορία μας τώρα 
θα μας σημαδεύει ανεξίτηλα ο καιρός
μονάχα η καρδιά μας θα μας κοιτά στα ματιά κ θα θλίβεται
θα μας παρηγορεί τις σιωπηλές
στιγμές κ την νύχτα θα αρματώνεται
δεν θα νικήσει κανείς κ δεν θα χάσει, το λογάριασα καλά