εχθές στάθηκε να με φιλήσει αιφνίδια
μια ύποπτη απεικόνιση ελπίδαςραντεβού κατόπιν συνεννόησης είπα
να με στολίσει ήθελε το πρωινό αυτό.
να με κοιτούν κ πάντα να με ζηλεύουν
να γέρνει η μέρα άσκοπα στις
άθλιες συνευρέσεις μας
να σημαδεύω τις ωριμες προσδοκίες εντός μου
κ να τις υπομένωνα σημαδεύω τις ωριμες προσδοκίες εντός μου
η ύπουλος αγγελιοφόρος ελπίδα είπα
θα μου χαρίσει προσμονή
κ λαχτάρισε η καρδιά μου
φωνή δεν είχε κ λαχτάρισε η καρδιά μου
κατέβαινε αργά αταλάντευτη
κ ωραία
πλησίαζε με το βλέμμα βυθισμένο
σε μια φθίνουσα πορεία
κρατώντας κόκκινα φανταχτερά
πανιά κ χρυσαφένια φύλλα.
άπλωσε εκείνα τα χρυσοκίτρινα όνειρα
πού αγόρασε σε βιτρίνες
έντονου νεανικού πάθους
και με καλούσε
σιωπηλά βλέμματα ζητούσε το πρωί.
κερνάει όνειρα σε ψεύτικα ποτήρια κ τάχα
αναπαύεται
σήμερα δεν θα την δω εκεί θα
σταματήσω είπα κερνάει όνειρα σε ψεύτικα ποτήρια κ τάχα
αναπαύεται
θα αναθέσω στο όνειρο έναν μικρό δικό μου ήλιο
νόμιμο εγκόσμιο κ απολύτως
παραδεκτό
ποτέ δεν θα ξεχνιέμαι.
ποτέ δεν θα ξεχνιέμαι.
αθέατος θα γίνω κ γενναίος
θα βλέπω ωραία όνειρα θα εντείνομαι κ θα
ξεχνιέμαι
ζέστη λοιπόν κ διάθεση για δροσερό αέρα.
και δεν θα διαψεύδομαι ποτέ
χωρίς ελπίδα διαφυγής κ ηχηρές
δημόσιεςθα βλέπω ωραία όνειρα θα εντείνομαι κ θα
ξεχνιέμαι
ζέστη λοιπόν κ διάθεση για δροσερό αέρα.
και δεν θα διαψεύδομαι ποτέ
δηλώσεις
μα ο κόσμος λυγίζει ορφανός
κ αντικρίζει τα μαύρα υπόλοιπα του στο βωμό
του μέλλοντος του
δείγμα σιωπηλής υποταγής χωρίς
ελπίδα
όλα μυρίζουν πένθος
και υγρασία κρύας νύχτας
και κίτρινη βροχή
πέρασαν οι καινούργιες ημέρες
,άλλαξαν τα χρόνιακαι υγρασία κρύας νύχτας
και κίτρινη βροχή
το τοπίο μεγάλωσε
και ακόμα διαστέλλεται κ ψάχνει
και εκείνη πλησιάζει όλο κ πιο αργά και πιο κοντά
μα δεν ανταμώσαμε ποτέ
θυμάμαι ,σφοδρή επιθυμία ,εφηβικούς έρωτες
κ σβησμένη φλόγα
ακριβή μου ελπίδα