ΣΚΕΨΕΙΣ

ΣΚΕΨΕΙΣ 2/2008




όταν το όνειρο τελειώνει
όλα είναι γνωστά κ προβλέψιμα

όταν ο έρωτας δειλιάζει
όλα είναι μάταια
κ τα βράδια μακραίνουν κ εντείνονται


όταν η αλήθεια πεθαίνει
τα δάκρυα μου στεγνώνουν
σε κεχριμπάρια χαλάσματα

όταν η πίστη δοκιμάζεται
ο ουρανός σκορπίζεται σε ψαλμωδίες
και αγιάσματα

όταν η αγάπη πάλι το τέλος ζητά- ο θεός σπαράσσεται
και οι σταγόνες της βροχής ματώνουν κ σκιάζονται
οι σκέψεις σύρονται κ βουλιάζουν σε υπόγειες διαβάσεις πεζών
πλημμυρίζουν απόνερα κ αδειάζονται

το λερό σκότος κερνά κ αφουγκράζεται
σφιχταγκαλιάζονται οι ανθρώπινες ψυχές
μα η άβυσσος θριαμβεύει κ χάνεται