Η ΜΟΡΦΗ ΣΟΥ 2/2008

Η ΜΟΡΦΗ ΣΟΥ 2/2008


ήταν ωραία με ένα τρόπο μαγικό, θεσπέσιο
μαζί της ποτέ ο έρωτας δεν ήταν συνήθεια
η μορφή της ποτέ δεν ήταν ορισμένη
σε ανθρώπινα σχήματα κ φτηνά στρογγυλέματα.

όταν βλέπει κανείς τα λαδιά μάτια της να αστράφτουν, όταν γελά,
ο ήλιος σπεύδει να κρυφτεί κ τα σώματα ανασαίνουν κ οι ψυχές ευφραίνονται

με αυτές τις σκέψεις η μέρα μου ξεκίνησε πάλι εδώ
έχοντας βάλει μοναδικό, ακέραιο κ πεισματάρικο στόχο,
αυτές οι σκέψεις να με συνεπάρουν
μακριά από την πρωινή ασχήμια της πρωίας
και να με σώσουν ή να τις σώσω αν μ εννοείς

έτσι συνέχισα προσεκτικά να οδηγώ
σ αυτό τον γεμάτο με πνιχτές αναπνοές της σκόνης δρόμο

μα χάνομαι σε κίτρινους κήπους από γκρίζα θολά αυτοκίνητα
κ βυθίζομαι σε γκριζωπά νεφελώματα κ υπόγειες οσμές πού θυμίζουν σκοτάδια νοητά κ απροσπέλαστα.

το ράδιο αφουγκράζεται όνειρα φτιαχτά κ στείρες συναντήσεις
ύποπτες υποσχέσεις και λάθος πρόσωπα
τα ανέραστα σώματα λέει δεν πρέπει να εντείνονται νοητά
τα πρωινά , δεν πρέπει τα βλέμματα να συναντώνται
υπάρχει κίνδυνος ν αντικρισθούν σε λάθος ερεθίσματα
και άντε μετά να κάνουν πίσω

ξαφνικά μία αίσθηση ανεκπλήρωτου έρωτα κ πονεμένης μνήμης με περιβάλλει
και αμέσως σοβαρεύομαι

με αυτές τις σκέψεις σε ψάχνω στο κενό
κ στα πλαϊνά γκρεμίσματα του δρόμου κάθε πρωί
ακόμα κ στις πλαϊνές προθήκες παλαιών βιβλιοπωλείων σε ψάχνω

μικρές φωτιές στις γειτονιές μέσα από την δική σου τη ματιά κοιτάω
και μένω βουβός κ ασήμαντος να φτιάχνω στιχάκια ταπεινά κ ανήμπορα
να κρύψουν την μιζέρια της ψυχής μου
κ επιστρέφω πάλι στην βεβαιότητα της άνεσης του ονείρου