ΠΑΛΙΟ ΕΡΩΤΙΚΟ

ΕΡΩΤΙΚΟ 6/2007


Όταν με τυλίγουν τα χέρια σου
όταν βλέπω τα κατάμαυρα μάτια σου
να με κοιτούν
τόσο πιο γαλάζιος είναι ο ουρανός πού κρύβουν

όταν βλέπω τις απόκρυφες κορφές του λαιμού σου
όταν ξαφνικά γυρνάς το κεφάλι
με μία υπέροχη κίνηση
όταν το σώμα σου κήπο θυμίζει

τόσο οι γραμμές των βουνών μένουν σιωπηλές
σε κοιτάζουν τυλιγμένη σε μια περίεργη ηδυπάθεια
να στέκεσαι μ εκείνο το βλέμμα στο κενό
να λούζεσαι με κατακόκκινα άνθη.