ΜΟΝΑΞΙΑ

ΜΟΝΑΞΙΑ 1 2008

Άλλο ένα oλοήμερο κυνηγητό
και το βράδυ ήμασταν πάλι μόνοι,

με ένα πύρινο βλέμμα την κοίταξα ,

φασαρία μυρίστηκε και λύγισε
καταπάνω στα κύματα την έστρεψα
στην αλάθητη θάλασσα την έσπρωξα
με μουσικές εξαίσιες την εξαγόρασα

μα εκείνη αναδιπλώθηκε
χαμογελώντας μέσα μου,
κρύφτηκε στην σκιά της και τινάχτηκε

μα εγώ την επαίνεσα , την δωροδόκησα
της μίλησα για χρόνια παιδικά ,
για φρέσκο βρεγμένο χώμα πρωινό
για άρωμα γιασεμί και έλατο
για κήπους δίχως τέλος κ όνομα

μα τώρα στο γιορτινό τραπέζι
χρυσοστόλιστα όνειρα με κέρασε
τραγούδια μυστικά μου ψιθύρισε
κ εσύ έλειπες πάλι
κ εγώ μόνος πάλι
τον εαυτό μου στον καθρέπτη
ζωγράφιζα..

θυμάσαι ,εκείνο το βαθύ μπλε
όταν ο ουρανός έβαζε τα καλά του;
στο λιμάνι λίγο πριν ξημερώσει?

ήταν χειμώνας
κ τα καράβια ξέχασαν να σαλπάρουν σήμερα
ξεχασμένα ήσαν
γιατί δεν ήξεραν τον τρόπο ν αγαπηθούν κ ν αγαπήσουν